ஒரு நூற்றாண்டுக்கும் மேலாக தொழில்துறை வளர்ச்சி மற்றும் நவீன சமுதாயத்தின் அடிப்படை வலு ஆதாரமாகத் திகழும் புதைபடிவ எரிபொருட்கள், சுற்றுச்சூழல் மற்றும் பொருளாதார செலவீனம் போன்ற காரணங்களுக்காக வீழ்ச்சி கண்டு வருகின்றன. புதைபடிவ எரிபொருட்கள் பச்சைவீட்டு வாயுக்களை வெளியிடுகின்றன, இது வெப்பத்தை சிக்க வைக்கிறது, இது புவி வெப்பமடைதல் மற்றும் காலநிலை மாற்றத்திற்கு வழிவகுக்கிறது, மேலும் காற்று மாசுபாட்டை அதிகரிக்கிறது.
நிலக்கரி மின் உற்பத்தி நிலையங்கள் நிலக்கரி சாம்பலை உற்பத்தி செய்கின்றன, அவை சரியாக கையாளப்படாவிட்டால் மண் மற்றும் நிலத்தடி நீரை மாசுபடுத்தும். மேலும் புதைபடிவ எரிபொருள் மின் உற்பத்தி நிலையங்களுக்கு கணிசமான அளவு நீர் தேவைப்படுவதுடன், அவை உள்ளூர் நீர் ஆதாரங்களில் அழுத்தத்தை ஏற்படுத்தக்கூடியன.
காற்று மற்றும் நீர் மாசுபாட்டின் காரணமாக இவற்றுக்கு அதிகரித்த சுகாதார செலவீனமும் அதன் காரணமான சமூக செலவீனமும் உள்ளது. மாசுபாட்டுடன் தொடர்புடைய பல உடல்நலப் பிரச்சனைகள் அதிகரித்த மருத்துவச் செலவுகள், உற்பத்தித்திறன் இழப்பு மற்றும் அகால மரணம் என இவற்றினால் ஏற்படும் இழப்பு மிகவும் அதிகமாகும்.
சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் (IMF) ஆய்வின்படி, புதைபடிவ எரிபொருள் சார்ந்த காற்று மாசுபாட்டின் உலகளாவிய சுகாதார செலவுகள் ஆண்டுதோறும் டிரில்லியன் கணக்கான டொலர்கள் ஆகும்.
காலநிலை மாற்றத்தின் பொருளாதார செலவீனம், பெரும்பாலும் புதைபடிவ எரிபொருள் உமிழ்வுகளால் உந்தப்பட்டு, அதிகரித்து வருகின்றன. சூறாவளி, வெள்ளம் மற்றும் வறட்சி போன்ற தீவிர வானிலை நிகழ்வுகள் அடிக்கடி ஏற்பட்டு வருகின்றன.
பருவநிலை மாற்றம் 2030க்குள் கூடுதலாக 100 மில்லியன் மக்களை வறுமையில் தள்ளும் என்று உலக வங்கி மதிப்பிட்டுள்ளது. வெப்பநிலை மாற்றத்திற்கு ஏற்ப, உட்கட்டமைப்பு மற்றும் பேரிடர் பதில்வினை அமைப்புகளை உருவாக்குதல் உள்ளிட்ட செலவுகள் மிக அதிகமாகும்.
புதைபடிவ எரிபொருள் வளங்கள் இல்லாத ஒரு சிறிய நாடாக இருப்பதால், இலங்கை பாதிக்கப்படக்கூடிய நிலையில் உள்ளது. சுற்றுச்சூழலில் இது கடல் மட்ட உயர்வு போன்ற காலநிலை மாற்றத்தால் பாதிக்கப்படும். மேலும் பொருளாதார ரீதியாக அதனால் எப்போதும் அதிகரித்து வரும் புதைபடிவ எரிபொருள் இறக்குமதி கட்டணத்தை தாங்க முடியாது. அதன் நீண்ட கால பேண்தகைமை, அது புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல் மூலங்களுக்குச் செல்ல வேண்டும்.
ஐக்கிய நாடுகளின் அபிவிருத்தித் திட்டமும் ஆசிய அபிவிருத்தி வங்கியும் இணைந்து நடத்திய ஆய்வின்படி, இலங்கையில் 16 GW சூரிய சக்தி ஆற்றல் உள்ளது. இலங்கையின் கடல் காற்றின் ஆற்றல் 92 GW என உலக வங்கி மதிப்பிட்டுள்ளது.
2030 ஆம் ஆண்டுக்குள் 70% புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி உற்பத்தியை அடையவும், 2050 ஆம் ஆண்டில் கார்பன் நடுநிலையானதாக மாறவும் நாடு ஒரு இலட்சிய இலக்கை நிர்ணயித்துள்ளது. இதன்படி , FY24 இல், புதைபடிவ எரிபொருள் அடிப்படையிலான மின் உற்பத்தி நிலையங்கள் நாட்டில் உற்பத்தி செய்யப்படும் மொத்த மின்சாரத்தில் 54% மற்றும் சூரிய அல்லது காற்றலை மூலம் 8% க்கும் குறைவாகவும் , நீர்மின் உற்பத்தியின் பங்களிப்பு 31% ஆகவும் அமைந்தன.
2024 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 31 ஆம் திகதியின் படி, இலங்கையின் உற்பத்தித் திறனான 5,012 MWகளில், புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தியானது 1093 MW மட்டுமே பங்களித்தது, இது மொத்த நிறுவப்பட்ட திறனில் ஐந்தில் ஒரு பங்காகும்.
எதிர்காலத்தில் பாரிய அளவிலான நீர்மின் திட்டங்களைச் சேர்ப்பதற்கான மட்டுப்படுத்தப்பட்ட நோக்கத்துடன், காற்றலை மற்றும் சூரிய மின்சக்தி திட்டங்களே இலங்கை அதன் புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி உற்பத்தி இலக்குகளை அடைய அதிக பங்களிப்பை மேற்கொள்ள வேண்டும்.
அடுத்த 25 ஆண்டுகளில், நாட்டின் மின் தேவை ~5% என்ற வருடாந்த விகிதத்தில் வளர்ச்சியடையும் என்று கணிக்கப்பட்டுள்ளது. மேலும், இலங்கையானது ~7,000 MW புதிய புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி மூலங்களை சேர்க்க வேண்டும், முக்கியமாக ~4,700 MW சூரிய சக்தி மற்றும் ~1,800 MW காற்றாலை மின்சாரம் ஆகியவை அதில் அடங்கும்.
இலங்கை மின்சாரசபை தன்னால் அந்த இடைவெளியை முழுமையாக நிரப்ப முடியாது என்பதால், கூடுதல் திறனின் பெரும்பகுதி தனியார் துறையிலிருந்து வர வேண்டும். அதன் சொந்த புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி திறன் பல ஆண்டுகளாக 100MW என்ற தேக்க நிலையில் உள்ளது. தனியார் துறை மின் உற்பத்தியாளர்கள் என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன சுதந்திர மின் உற்பத்தியாளர்கள் (IPP) , தற்போது 163 MW காற்றலை மின்சாரத்தையும், 137 MW சூரிய சக்தியையும் கொண்டுள்ளனர்.
செலவின் அடிப்படையிலும், புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி மிகவும் அர்த்தமுள்ளதாகவும் இருக்கிறது. நாட்டின் வடக்கில் ஒரு காற்றாலை மின் திட்டத்திற்காக USC 8.26 அல்லது ரூபா 24.78/ யூனிட் என்ற மிகவும் போட்டித்தன்மை வாய்ந்த கட்டணத்தை அரசாங்கம் பேச்சுவார்த்தை நடத்தியது. மின்சாரசபை தரவுகளின்படி, 2022 இல், வெப்ப மின்சாரத்திற்கான அதன் சொந்த செலவு (நிலக்கரி + எரிபொருள் எண்ணெய்) ஒரு யூனிட்டுக்கு ரூபா 26.65 ஆகும்.
இது வெப்ப IPPS இலிருந்து (வெவ்வேறு IPP களுக்கு) ரூபா 49-130 வரையிலான சராசரி செலவில் மின்சாரத்தை வாங்கியது. எனவே மாற்றுத் தெரிவானது தெளிவாக மிகவும் விலை உயர்ந்தது, இது விலைமதிப்பற்ற அந்நிய செலாவணியை வெளியேற்றுவதோடு, பசுமை இல்ல வாயு வெளியேற்றத்தையும் சேர்க்கிறது.
2022 இல், மின்சார சபையானது 330 மில்லியன் லிட்டர் எரிபொருள் எண்ணெய் மற்றும் 2.3 மில்லியன் டன் நிலக்கரியை நுகர்ந்தது. இந்தப் பணம் நிரந்தரமாக நாட்டை விட்டு வெளியேற்றப்பட்டது.
கொள்கை வகுப்பாளர்களும் மக்களும் எதிர்காலத்தைப் பற்றி சிந்தித்து, தேசிய இலக்கான ஆற்றல் தன்னிறைவை அடைவதற்கு தெளிவான பாதையை அமைக்க வேண்டும் மற்றும் இந்த முக்கிய நோக்கத்தை மனதில் வைத்து அனைத்து நடவடிக்கைகளையும் எடுக்க வேண்டும்.
0 comments :
Post a Comment